• Rytmika

Rok szkolny 2023/24

Ruch podporządkowany muzyce spełnia specjalne zadania. Wprowadza zabawę i odprężenie, zaspokaja u młodego człowieka potrzebę poruszania się. Ponadto rytm, który jest wyrazem ruchu w muzyce, jest tym jej elementem, który trafia najłatwiej. Bezpośrednie aktywne przeżycie dynamiki, tempa, rytmu, artykulacji, przebiegu melodii i całej formy może stać się czynnikiem rozwoju wrażliwości na zjawiska muzyczne, co wpłynie na rozwój wrażliwości estetycznej i emocjonalnej. Wychowanie rytmiczno-muzyczne stawia sobie zadanie, by przez muzykę i ruch wspierać człowieka we wszechstronnym rozwoju i wychowywać go. Rytmika muzyki tanecznej oraz różnorodny charakter ruchu tanecznego mają duży wpływ na wyrabianie poczucia rytmu, harmonii i równowagi wewnętrznej, na koordynację i opanowanie ruchów, na wyrabianie estetycznych nawyków ruchowych oraz prawidłowej postawy. Muzyka wraz z towarzyszącym jej tańcem działa jako silny, lecz subtelny bodziec. Przyczynia się do podniesienia kultury ruchowej, co praktycznie wyraża się umiejętnością właściwego zachowania się i kulturalnym sposobem bycia.

Konieczność równoczesnego i sprawnego wykonania ruchu w określonym czasie wyrabia szybką orientację, umiejętność koncentracji oraz uwagę, zmusza do sprawniejszego myślenia. Ruch taneczny wykonywany w różnym tempie i nasileniu wpływa na podnoszenie ogólnej sprawności fizycznej, szybkości, skoczności, zwinności i wytrzymałości.

W nauczaniu elementarnym gry i zabawy ruchowe odgrywają szczególnie ważną rolę. Stymulują rozwój fizyczny, zdrowotny a także osobowościowy dziecka. Istotą tej edukacji jest pobudzanie aktywności ruchowej, która czyni organizm rozwijającego się dziecka sprawnym pod względem fizycznymi  zdrowotnym. Rytmika jest najpełniejszą metodą wychowania przez sztukę. Będąc syntezą kształcenia umiejętności muzycznych poprzez ruch, śpiew i tworzenie, realizuje cele wychowania ogólnego, opartego na tkwiącej w dziecku potrzebę ruchu i aktywności. Muzyka zaspokaja potrzebę przeżyć estetycznych i jest przyczyną bezinteresownych wzruszeń. 

Oprócz działania relaksującego pobudza do aktywności władze umysłowe i uczucia, a doznania estetyczne stają się elementem „oczyszczającym” oraz zmniejszającym napięcie i lęk. Jako pierwszy głębokie ujęcie funkcji wychowawczych muzyki w pełni zrozumiał i przełożył na język praktyki muzycznej Emil Jaques-Dalcroze. Ten szwajcarski muzyk i pedagog, wrażliwy na wszystkie przekazy sztuki, stworzył własny program wychowania muzycznego, który opierał się na postępowych poglądach pedagogiczno-filozoficznych jego czasów. Przedstawiony materiał obejmuje zagadnienia z dziedziny edukacji motoryczno- zdrowotnej i  wychowania muzycznego, realizowanego według założeń metody Jaquesa Dalcroze’a.

Katarzyna Giba
 

Komentowanie jest wyłączone.